پیشینه مبانی سوررئالیسم در ادبیات عرفانی

سوررئالیسم با بزرگ ترین هدفش رسیدن به حقیقت برتر مر وفراواقعیت از طریق امورذهنی و روحی، غیرماد ی و غیرعینی _ پدیده ای است که دراروپا سابقه ای بیش از یک قرن ندارد.اصولی و برنامه های سوررمالیسم از جمله عقل گریزی و نگارش خودکار _که دستاوردهای آ ن ما به عنوان پیک و پیام ناخودآگاه و حقیقت مطلق مطرح می شود _ به شکلی بسیارکامل وگسترده، هرچند با تفاوت هایی عمیق واساسی، درادبیات عرفانی قابل مشاهده است. عرفای ایرانی درجذبات وحالات بیخودی ، گفته ها ونوشته هایی ازخود به جا گذاشته اند که میزان دخالت عقل و اراده در صدورآن ها اغلب هیچ یا ناچیز است.این سخنان که به شطحیات عروف اند درثار عرفای بزرگی چون بها ولد مولوی و شمس وجود داندکه می توانند منبعی غنی ازمتون سوررمالیستی قلمداد شوند.